De innerlijke criticus is dat negatieve stemmetje in je hoofd dat ongevraagd commentaar geeft op dingen die je doet of denkt. “Je kunt het niet.” “Dit gaat hem niet worden.” “Begin er maar niet aan.” Iedereen heeft er een. Dat is prima. Maar wil je je grenzeloos ontplooien, dan is het handig om hem af en toe eens flink de mond te snoeren.
Twaalf tips voor het in coma slaan van je innerlijke criticus:
Ik hoef niet aan de verwachtingen van anderen te voldoen.
Ik hoef anderen geen verklaring of excuus te geven voor mijn gedrag.
Ik mag voelen wat ik voel.
Ik mag vragen om wat ik nodig heb.
Ik mag fouten maken; fouten maken is menselijk.
Ik mag best van mening veranderen.
Ik heb het recht om bepaalde dingen niet te kunnen, niemand kan alles.
Ik mag zeggen dat ik bepaalde dingen niet weet.
Het is niet nodig dat anderen je altijd aardig vinden.
Ik mag beslissingen nemen die in de ogen van anderen onlogisch zijn.
Ik mag het zeggen wanneer ik iets niet begrijp, dat maakt mij nog niet dom.
Ik ben alleen zelf verantwoordelijk voor mijn gedrag, mijn gedachten en mijn gevoel.
Dat negatieve stemmetje
De innerlijke criticus is dat negatieve stemmetje in je hoofd dat ongevraagd commentaar geeft op dingen die je doet of denkt. “Je kunt het niet.” “Dit gaat hem niet worden.” “Begin er maar niet aan.” Iedereen heeft er een. Dat is prima. Maar wil je je grenzeloos ontplooien, dan is het handig om hem af en toe eens flink de mond te snoeren.
Twaalf tips voor het in coma slaan van je innerlijke criticus: