Waar komt dat idee toch vandaan dat je beter jong professionals kunt hebben dan 45+’ers? 45+’ers zouden niet flexibel zijn, niet open staan voor nieuwe ontwikkelingen en eigenlijk alles al wel een keer gezien hebben. Niets is minder waar!
We deden een kleine steekproef onder tien 45+’ers. Toegegeven, dat is geen aantal waarop je een wetenschappelijke studie baseert, maar het geeft wel een aardig beeld. De leeftijden van de mensen die we spraken, variëren van 45 tot 65, er zitten twee MBO’ers bij, vier mensen met een HBO-opleiding en vier met een academische achtergrond. Ze werken als zzp’er of in loondienst, bij de overheid of in het bedrijfsleven. Het zijn vier mannen, en zes vrouwen. Kortom: een kleine afspiegeling van de werkelijkheid.
Wat waren hun antwoorden op de vragen die we stelden?
1. Ga je met plezier naar je werk, en zo ja, wat zorgt dan voor dat plezier?
Iedereen gaat (bijna altijd) met plezier naar zijn werk. Dat plezier wordt bepaald door de inhoud van het werk (‘dingen doen waarvan ik blij word’), de verantwoordelijkheid en autonomie die ze hebben, de collega’s, en het gevoel het verschil te kunnen maken.
Johan (61): "Het plezier zit in de kwaliteit van de samenwerking met de directe collega’s en de resultaten die er voor de organisatie te halen zijn. Ik heb verantwoordelijkheid voor wat ik doe. Ik kan aan knoppen draaien. Dat helpt."
2. Wat was de belangrijkste motivator voor jou toen je begon met werken?
Bij hun eerste baan ging het vooral om de uitdaging, de nieuwsgierigheid, het willen leren, talenten benutten, toegevoegde waarde leveren en geld verdienen.
Marjolijn (55): "Nieuwsgierigheid. Hoe gaat het eraan toe bij organisaties? Hoe kan ik mijn talenten benutten? Hoe kan ik bijdragen aan het mooier maken van die organisatie? Mijn eerste baan was bij een sportorganisatie: de Koninklijke Nederlandse Zwem Bond. Ik had en heb veel op met sport. Het ‘product’ was dus zeker ook een trigger. Natuurlijk wilde ik ook geld verdienen, op eigen benen staan, wat mij vrijheid geeft."
3. Heb je het gevoel dat je anders gemotiveerd bent dan toen je 20 of 30 was?
De motivatie is niet minder geworden maar wel anders: meer inhoudelijk. Meer gericht op verbinding, samenwerken, brengen in plaats van halen, bijdragen aan de organisatie en de samenleving. De motivatie is meer gericht op persoonlijke waarden, en die verschillen van persoon tot persoon maar zijn wel ‘dieper’ dan in het begin.
Tineke (65): "Nou…. ja. Bij de start van mijn loopbaan was er de verre horizon, veel onbekend, veel uitdaging, veel nieuwsgierigheid, veel ambitie en ongeduld. Ik wilde snel weer anders en meer afwisseling. Dat is nu aan het einde van mijn loopbaan anders. Toen ik jonger was zette ik mezelf meer centraal. Nu ben ik meer op de ander gericht en op verbinding en samenwerking."
Nicole (51): "Ja, ik wil veel meer het gevoel hebben dat ik iets breng dan dat ik iets kan halen. In de eerste jaren was het belangrijk dat ik genoeg kon halen."
4. Heb je dezelfde hoeveelheid energie en drive voor je werk als vroeger? En zo nee, waarin verschilt het?
De drive is over het algemeen niet minder geworden. Soms is hij zelfs toegenomen omdat er het eind van de loopbaan in zicht is. Wel nemen soms de energie en concentratie wat af. Daar hebben we eigenlijk allemaal wel een oplossing voor gevonden: efficiënter werken en bewustere keuzes maken (welke klussen geven energie), of door af en toe pauzes te nemen.
Nicole (51): "Dat wisselt, ik werk nu enorm efficiënt, waardoor ik veel kan doen in weinig tijd. Kan nog steeds enorm hard werken, maar gun me ook wat vaker rust."
5. Als je een dag of wat geen zin hebt in je werk, hoe zorg je er dan voor dat je het wel weer leuk gaat vinden?
Veruit de meesten hebben af en toe geen zin en accepteren dat. Ze hebben manieren gevonden om er mee om te gaan, en het daarna wel weer leuk te hebben.
Suzan (46): "Gewoon toch doen. Mocht een klus vervelend zijn, dan raakt ie op die manier toch af. Daarna weer door met leuk(er) werk."
Rick (58): "Geloof me, dat gebeurt niet! Altijd zin!"
6. Hoe kan een ander ervoor zorgen dat jij weer gemotiveerd aan het werk gaat?
Als een ander je al kan motiveren (want dat kan je eigenlijk alleen zelf) is dat door waardering te geven, door gehoord en gezien te worden, en niet beknot te worden in je ideeën.
Jolante (49): "Zeggen dat ik alles supergoed doe, haha."
Suzan (46): "Mijn creativiteit de ruimte geven, dus me niet beknotten met een lijst aan voorwaarden, en samen brainstormen/zoeken naar oplossingen in plaats van alleen de opdracht over de schutting te gooien."
Johan (61): "Daar kan een ander niet voor zorgen. Dat heb je helemaal zelf in de hand!"
Rick (58): "Als een ander enthousiast is en (ook) hard werkt"
7. Stel: je baas of opdrachtgever zegt:
'Ik wil het rapport per se om vier uur op mijn bureau zien?' Of: 'Het zou super zijn als het je lukt het rapport om vier uur af te hebben, dan zou je me enorm helpen'. Bij wie van die twee is dat rapport eerder af …?
Overduidelijk: bij beide manieren van vragenstellen is het rapport op tijd af. Maar bij de persoonlijke benadering is het stuk kwalitatief beter omdat de maker er meer plezier in heeft.
Marieke (51): "Bij de tweede zal ik er in ieder geval meer plezier in hebben. En als ik er meer plezier in heb, zal het waarschijnlijk ook eerder af zijn, en misschien wel met een beter resultaat. De eerste word ik niet blij van. Het kan een keer voorkomen in een stresssituatie maar als het structureel zou zijn zou ik toch een ander plan gaan trekken."
8. Waar ga je harder door lopen?
Een structurele salarisverhoging, een bonus, extra vrije dagen, leukere klussen, een compliment, of ...?
Bij iedereen: vooral leuke klussen en waardering. En bij sommigen ook geld. Maar dat wordt nooit als eerste genoemd.
Marjolijn (55): "Ik ga harder lopen door inhoud waartoe ik me aangetrokken voel, dus leukere klussen. Ik raak ook gemotiveerd als de organisatie niet afrekent op aanwezigheid, maar op bijdragen. Dat ik mijn eigen uren grotendeels kan bepalen, [….] zodat ik mijn balans kan houden en beter kan presteren. En natuurlijk wil ik ook de financiële waardering krijgen voor mijn bijdragen: dat moet wel kloppen."
Het zal duidelijk zijn: 45+’ers motiveren? Niet doen! Dat kunnen ze namelijk heel goed zelf!
Wil je toch laten weten dat je ze waardeert? Ontdek de kracht van het compliment!
Whatsapp
Messenger
Stuur ons een e-mail
De 45+’ers motiveren? Niet doen!
Waar komt dat idee toch vandaan dat je beter jong professionals kunt hebben dan 45+’ers? 45+’ers zouden niet flexibel zijn, niet open staan voor nieuwe ontwikkelingen en eigenlijk alles al wel een keer gezien hebben. Niets is minder waar!
We deden een kleine steekproef onder tien 45+’ers. Toegegeven, dat is geen aantal waarop je een wetenschappelijke studie baseert, maar het geeft wel een aardig beeld. De leeftijden van de mensen die we spraken, variëren van 45 tot 65, er zitten twee MBO’ers bij, vier mensen met een HBO-opleiding en vier met een academische achtergrond. Ze werken als zzp’er of in loondienst, bij de overheid of in het bedrijfsleven. Het zijn vier mannen, en zes vrouwen. Kortom: een kleine afspiegeling van de werkelijkheid.
Wat waren hun antwoorden op de vragen die we stelden?
1. Ga je met plezier naar je werk, en zo ja, wat zorgt dan voor dat plezier?
Iedereen gaat (bijna altijd) met plezier naar zijn werk. Dat plezier wordt bepaald door de inhoud van het werk (‘dingen doen waarvan ik blij word’), de verantwoordelijkheid en autonomie die ze hebben, de collega’s, en het gevoel het verschil te kunnen maken.
2. Wat was de belangrijkste motivator voor jou toen je begon met werken?
Bij hun eerste baan ging het vooral om de uitdaging, de nieuwsgierigheid, het willen leren, talenten benutten, toegevoegde waarde leveren en geld verdienen.
Marjolijn (55): "Nieuwsgierigheid. Hoe gaat het eraan toe bij organisaties? Hoe kan ik mijn talenten benutten? Hoe kan ik bijdragen aan het mooier maken van die organisatie? Mijn eerste baan was bij een sportorganisatie: de Koninklijke Nederlandse Zwem Bond. Ik had en heb veel op met sport. Het ‘product’ was dus zeker ook een trigger. Natuurlijk wilde ik ook geld verdienen, op eigen benen staan, wat mij vrijheid geeft."
3. Heb je het gevoel dat je anders gemotiveerd bent dan toen je 20 of 30 was?
De motivatie is niet minder geworden maar wel anders: meer inhoudelijk. Meer gericht op verbinding, samenwerken, brengen in plaats van halen, bijdragen aan de organisatie en de samenleving. De motivatie is meer gericht op persoonlijke waarden, en die verschillen van persoon tot persoon maar zijn wel ‘dieper’ dan in het begin.
4. Heb je dezelfde hoeveelheid energie en drive voor je werk als vroeger? En zo nee, waarin verschilt het?
De drive is over het algemeen niet minder geworden. Soms is hij zelfs toegenomen omdat er het eind van de loopbaan in zicht is. Wel nemen soms de energie en concentratie wat af. Daar hebben we eigenlijk allemaal wel een oplossing voor gevonden: efficiënter werken en bewustere keuzes maken (welke klussen geven energie), of door af en toe pauzes te nemen.
5. Als je een dag of wat geen zin hebt in je werk, hoe zorg je er dan voor dat je het wel weer leuk gaat vinden?
Veruit de meesten hebben af en toe geen zin en accepteren dat. Ze hebben manieren gevonden om er mee om te gaan, en het daarna wel weer leuk te hebben.
6. Hoe kan een ander ervoor zorgen dat jij weer gemotiveerd aan het werk gaat?
Als een ander je al kan motiveren (want dat kan je eigenlijk alleen zelf) is dat door waardering te geven, door gehoord en gezien te worden, en niet beknot te worden in je ideeën.
7. Stel: je baas of opdrachtgever zegt:
'Ik wil het rapport per se om vier uur op mijn bureau zien?' Of: 'Het zou super zijn als het je lukt het rapport om vier uur af te hebben, dan zou je me enorm helpen'. Bij wie van die twee is dat rapport eerder af …?
Overduidelijk: bij beide manieren van vragenstellen is het rapport op tijd af. Maar bij de persoonlijke benadering is het stuk kwalitatief beter omdat de maker er meer plezier in heeft.
8. Waar ga je harder door lopen?
Een structurele salarisverhoging, een bonus, extra vrije dagen, leukere klussen, een compliment, of ...?
Bij iedereen: vooral leuke klussen en waardering. En bij sommigen ook geld. Maar dat wordt nooit als eerste genoemd.
Het zal duidelijk zijn: 45+’ers motiveren? Niet doen! Dat kunnen ze namelijk heel goed zelf!
Wil je toch laten weten dat je ze waardeert? Ontdek de kracht van het compliment!