Ik leef volgens het motto: ‘if you’re not happy, make a change’. Dat zorgt regelmatig voor een change, want ik weiger ongelukkig te zijn. Zijn die veranderingen altijd een schot in de roos? Helemaal niet. Sterker nog: ik struikel over de fouten. Heb ik er daarom spijt van? Nee. Of nou ja: meestal niet (laten we voor het gemak die keer vergeten dat ik bleef zitten omdat huiswerk maken saai was, dat was gewoon dom). Maar dat wil niet zeggen dat ik op het moment zelf niet gruwelijk baal van de misser die ik heb begaan. We zijn met zijn allen superbang om fouten te maken. Waarom eigenlijk? En hoe komen we er vanaf?
Bang om fouten te maken
Er zijn een aantal redenen waarom we doodsbang zijn om fouten te maken. Om te beginnen heeft dat te maken met de consequenties die jij ziet. Als een stel beren op de weg waar je niet omheen kunt. Je hebt twee opties: je verstopt je achter die struik en blijft eeuwig loeren naar die beren, of je waagt de oversteek. Dat is riskant. Er is een kans dat je ongeschonden uit de strijd komt. Dat je een geweldige stap voorwaarts hebt gezet. Maar er is ook een kans dat de beren je tegenhouden. Of je met huid en haar verslinden.
Kies je voor veiligheid, of waag je de oversteek? De keuze is aan jou. Vooraf weten we echter niet altijd zeker of we heelhuids ons doel bereiken. En daar kunnen we uren over piekeren... Zelf besloot ik meer dan eens die sprong in het diepe te wagen. En dat was inderdaad doodeng. Want die verrekte gevolgen, die kunnen wel eens heel je leven overhoop gooien. Toch?
De gevolgen zijn echt niet zo drastisch
Newsflash: de gevolgen van je fouten zijn vrijwel nooit echt drastisch. Het grootste gedeelte van onze piekergedachtes gaat over situaties die nooit, maar dan ook nooit, gaan gebeuren. Probeer zo nuchter mogelijk na te denken: wat is het ergste dat er kan gebeuren? In je piekergedachtes blaas je de gevolgen vaak onnodig op. Bevalt die nieuwe baan niet? Dat betekent echt niet dat je talentloos bent en je de rest van je leven achter de geraniums zit. Hetzelfde geldt voor een mislukte relatie. Staat je zoveelste relatie op springen? Dat wil niet zeggen dat je eindigt als een oude vrijster in een huis vol katten - al kan dat misschien best gezellig zijn. We kunnen vaak véél meer dan we denken.
Carol Dweck (professor psychologie aan Stanford-universiteit) noemt dat een fixed mindset. We zijn zo overtuigd van de grenzen van onze eigen capaciteiten, dat we niet meer geloven dat we ons ergens in kunnen ontwikkelen. Steek er meer tijd in en léér. Die gevreesde fouten? Die zullen zo ook steeds minder heftig worden.
Onze eigen hero en salesmanager Siemon leeft volgens de lijfspreuk: ‘I never lose. I either win, or learn’ van Mandela himself. Nu ben ik best wel gek op mijn eigen motto, maar hé: dit is een mooie tweede. Probeer deze quote in je hoofd te houden, óók als je die gigantische blunder begaat. Ga maar eens na: die keer dat je aan de verkeerde studie begon zie je misschien als een flinke fout, maar het heeft je ook veel opgebracht. Je hebt jezelf namelijk beter leren kennen.
Hetzelfde geldt voor het vergeten van die belangrijke presentatie op het werk. Je kon op dat moment misschien wel door de grond zakken, maar er is slechts een kleine kans dat je baas om die reden afscheid van je neemt. En jij hebt geleerd dat je nu écht eens zorgvuldiger die rommelige agenda van je moet bijhouden.
Heb jij het lef om fouten te maken? En om daardoor de beste versie van jezelf te worden? Start nu met de leerreis ‘de kunst van het falen’.
Fouten maken? Ik doe niet anders
Ik leef volgens het motto: ‘if you’re not happy, make a change’. Dat zorgt regelmatig voor een change, want ik weiger ongelukkig te zijn. Zijn die veranderingen altijd een schot in de roos? Helemaal niet. Sterker nog: ik struikel over de fouten. Heb ik er daarom spijt van? Nee. Of nou ja: meestal niet (laten we voor het gemak die keer vergeten dat ik bleef zitten omdat huiswerk maken saai was, dat was gewoon dom). Maar dat wil niet zeggen dat ik op het moment zelf niet gruwelijk baal van de misser die ik heb begaan. We zijn met zijn allen superbang om fouten te maken. Waarom eigenlijk? En hoe komen we er vanaf?
Bang om fouten te maken
Er zijn een aantal redenen waarom we doodsbang zijn om fouten te maken. Om te beginnen heeft dat te maken met de consequenties die jij ziet. Als een stel beren op de weg waar je niet omheen kunt. Je hebt twee opties: je verstopt je achter die struik en blijft eeuwig loeren naar die beren, of je waagt de oversteek. Dat is riskant. Er is een kans dat je ongeschonden uit de strijd komt. Dat je een geweldige stap voorwaarts hebt gezet. Maar er is ook een kans dat de beren je tegenhouden. Of je met huid en haar verslinden.
Kies je voor veiligheid, of waag je de oversteek? De keuze is aan jou. Vooraf weten we echter niet altijd zeker of we heelhuids ons doel bereiken. En daar kunnen we uren over piekeren... Zelf besloot ik meer dan eens die sprong in het diepe te wagen. En dat was inderdaad doodeng. Want die verrekte gevolgen, die kunnen wel eens heel je leven overhoop gooien. Toch?
De gevolgen zijn echt niet zo drastisch
Newsflash: de gevolgen van je fouten zijn vrijwel nooit echt drastisch. Het grootste gedeelte van onze piekergedachtes gaat over situaties die nooit, maar dan ook nooit, gaan gebeuren. Probeer zo nuchter mogelijk na te denken: wat is het ergste dat er kan gebeuren? In je piekergedachtes blaas je de gevolgen vaak onnodig op. Bevalt die nieuwe baan niet? Dat betekent echt niet dat je talentloos bent en je de rest van je leven achter de geraniums zit. Hetzelfde geldt voor een mislukte relatie. Staat je zoveelste relatie op springen? Dat wil niet zeggen dat je eindigt als een oude vrijster in een huis vol katten - al kan dat misschien best gezellig zijn. We kunnen vaak véél meer dan we denken.
Carol Dweck (professor psychologie aan Stanford-universiteit) noemt dat een fixed mindset. We zijn zo overtuigd van de grenzen van onze eigen capaciteiten, dat we niet meer geloven dat we ons ergens in kunnen ontwikkelen. Steek er meer tijd in en léér. Die gevreesde fouten? Die zullen zo ook steeds minder heftig worden.
Mis nooit meer iets van New Heroes! Vergeet dan niet om onze Facebookpagina te liken en meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Leren van fouten
Onze eigen hero en salesmanager Siemon leeft volgens de lijfspreuk: ‘I never lose. I either win, or learn’ van Mandela himself. Nu ben ik best wel gek op mijn eigen motto, maar hé: dit is een mooie tweede. Probeer deze quote in je hoofd te houden, óók als je die gigantische blunder begaat. Ga maar eens na: die keer dat je aan de verkeerde studie begon zie je misschien als een flinke fout, maar het heeft je ook veel opgebracht. Je hebt jezelf namelijk beter leren kennen.
Hetzelfde geldt voor het vergeten van die belangrijke presentatie op het werk. Je kon op dat moment misschien wel door de grond zakken, maar er is slechts een kleine kans dat je baas om die reden afscheid van je neemt. En jij hebt geleerd dat je nu écht eens zorgvuldiger die rommelige agenda van je moet bijhouden.
Heb jij het lef om fouten te maken? En om daardoor de beste versie van jezelf te worden? Start nu met de leerreis ‘de kunst van het falen’.