Van de week kwam mijn vriend thuis van een dag training. Een training ‘communicatievaardigheden’ vanuit zijn bedrijf. Dit hoort bij een inwerkprogramma van verschillende dagen gedurende een jaar voor alle nieuwe medewerkers. Super dat een bedrijf zoveel moeite stopt in nieuwe medewerkers, niet alleen op het gebied van bedrijfskennis, maar ook vaardigheden!
Natuurlijk ben ik een beetje beroepsgek, dus ik begin met uithoren. Eerste conclusie van mijn vriend is dat hij echt een goede training heeft gehad met een super trainer en dat hij heel veel heeft geleerd. Lastig voor hem is dat juist ik – zelf ontwikkelaar van trainingen – hem uithoor…
Al pratende komen er heel veel modellen voorbij. Maar al snel blijken de meeste modellen half onthouden en is ook niet duidelijk wat precies de conclusie was. Daarnaast hebben ze ook lekker veel geoefend. Naar mijn idee met oefeningen die wel indruk achterlaten. Maar wat nu precies het doel is geweest waar het bedrijf en de deelnemer iets aan hebben? De term ‘one-man-show’ komt bij me op. Mijn hoop is gevestigd op het einde van de dag. “En heeft ie gevraagd welke acties je mee gaat nemen naar je eigen praktijk?” “Uhh, nee, hoezo?”
Ondertussen komt m’n vriend er ook achter dat hij eigenlijk weinig heeft onthouden van die tig modellen. Mijn vragen over hoe de kennis en rollenspellen hem gaan helpen in z’n dagelijkse werk, heeft-ie ook niet 1-2-3 beantwoord. Want ja, daar heeft hij vandaag niet over hoeven nadenken.
En ik denk: shit, zijn we in 2016 nog steeds niet verder dan dat een training een leuke en interessante dag is? Tig modellen, omdat dat goed staat in de offerte? De trainer als goeroe, die mensen wel aan het denken zet, maar echt in beweging? Stoppen bedrijven nog steeds zoveel geld in trainingen en opleidingen met dít als resultaat?
Gelukkig kan het anders. De trainer van z’n voetstuk en de lerende centraal. Ja, het is wél iets harder werken voor de persoon die aan het leren is. Echt trainen is veranderen: stapjes zetten in je eigen praktijk, met vallen en opstaan. Maar wil je jouw eigen doelen bereiken, dan moeten die centraal staan. Pas dan kom je echt vooruit.
Leuke dag of echt veranderen?
Van de week kwam mijn vriend thuis van een dag training. Een training ‘communicatievaardigheden’ vanuit zijn bedrijf. Dit hoort bij een inwerkprogramma van verschillende dagen gedurende een jaar voor alle nieuwe medewerkers. Super dat een bedrijf zoveel moeite stopt in nieuwe medewerkers, niet alleen op het gebied van bedrijfskennis, maar ook vaardigheden!
Natuurlijk ben ik een beetje beroepsgek, dus ik begin met uithoren. Eerste conclusie van mijn vriend is dat hij echt een goede training heeft gehad met een super trainer en dat hij heel veel heeft geleerd. Lastig voor hem is dat juist ik – zelf ontwikkelaar van trainingen – hem uithoor…
Al pratende komen er heel veel modellen voorbij. Maar al snel blijken de meeste modellen half onthouden en is ook niet duidelijk wat precies de conclusie was. Daarnaast hebben ze ook lekker veel geoefend. Naar mijn idee met oefeningen die wel indruk achterlaten. Maar wat nu precies het doel is geweest waar het bedrijf en de deelnemer iets aan hebben? De term ‘one-man-show’ komt bij me op. Mijn hoop is gevestigd op het einde van de dag. “En heeft ie gevraagd welke acties je mee gaat nemen naar je eigen praktijk?” “Uhh, nee, hoezo?”
Ondertussen komt m’n vriend er ook achter dat hij eigenlijk weinig heeft onthouden van die tig modellen. Mijn vragen over hoe de kennis en rollenspellen hem gaan helpen in z’n dagelijkse werk, heeft-ie ook niet 1-2-3 beantwoord. Want ja, daar heeft hij vandaag niet over hoeven nadenken.
En ik denk: shit, zijn we in 2016 nog steeds niet verder dan dat een training een leuke en interessante dag is? Tig modellen, omdat dat goed staat in de offerte? De trainer als goeroe, die mensen wel aan het denken zet, maar echt in beweging? Stoppen bedrijven nog steeds zoveel geld in trainingen en opleidingen met dít als resultaat?
Gelukkig kan het anders. De trainer van z’n voetstuk en de lerende centraal. Ja, het is wél iets harder werken voor de persoon die aan het leren is. Echt trainen is veranderen: stapjes zetten in je eigen praktijk, met vallen en opstaan. Maar wil je jouw eigen doelen bereiken, dan moeten die centraal staan. Pas dan kom je echt vooruit.